'आमुचे घर छान' या कवितेच्या नावावरूनच आपल्या लक्षात आले असेल की, या कवितेचा खरा भावार्थ काय आहे. खानदेशी कवी माधव जूलियन यांनी ही कविता लिहिली आहे. वाचताना तुम्ही नक्कीच भावूक होऊन जाल, हे मात्र नक्की.
मी जेव्हा पहिल्यांदा ही कविता वाचायला घेतली, तेव्हा खरच बालपणीचे सगळे दिवस डोळ्यासमोर येऊन आनंदाने हसले. मला ही खूप बरं वाटलं. बालपणी आपण केलेली मजा-मस्ती ही वेगळीच असते. त्यात असीम आनंद लपलेला असतो. त्यावेळचे खेळ ही रंजक होते. त्यातून किती आपल्याला आनंद मिळायचा. बालपणीचा प्रत्येक क्षण आपण हसत घालवलेला होता.
Poem Content Credit to Poet Madhav Julian and image credit to Spruha Joshi
Read Also: उन उन खिचडी मराठी कविता | Un Un Khichadi Marathi Kavita | कवी : मो.दा.देशमुख
Read Also: खरा तो एकची धर्म गीत | Khara to Ekachi Dharm marathi geet | कवी : साने गुरुजी
ही कविता तसीच आहे. लहानपणी केलेल्या बाललीलांच अद्भुत वर्णन या कवितेत कवी माधव जूलियन यांनी केलेलं आहे. एकदा या कवितेला नक्कीच भरभरून वाचा.
आमुचे घर छान | Amuche Ghar Chhan Marathi Poem | Poet: Madhav Julian
आमुचे घर छान शेजारी वाहे ओढा
कागदी होड्या सोडा दूर जाती II १ II
चतुर नव्हे तर अभ्रकी पंखांचे ते
विमान उडे तिथे उन्हामाजी II २ II
उथळ वाहे पाणी नितळ थंडगार
नाचता त्यात फार मौज वाटे II ३ II
पाहून अंग ओले भरते रागे आई
मागून देई काही खाऊ गोड II ४ II
आमुचे घर छान परसू लांब रुंद
मोगरा जाई कुंद फुलतात II ५ II
खोबरे झेंडूतील मागतो सदा बाळ
झेंडूचा पहा काळ खोडकर II ६ II
अडूळशाची फुले देठात थेंब गोड
करितो गोड तोंड मुलांचे तो II ७ II
सोलून कोरफड पाण्यात धुता साफ
बर्फ हो अपोआप काचेवाणी II ८ II
आमुचे घर छान म्हणती आम्हा द्वाड
करितो परी लाड बाबा-आई II ९ II
अंगणी सरावल्या खडूने काढू शिडी
लंगडी चढोवढी खेळायचा II १० II
घरात जिन्याखाली ताईचे घरकुल
खड्यांची थंड चूल पक्वान्न दे II ११ II
भांडून केव्हा केव्हा म्हणतो जा फू गडी!
लागेना परी घडी एक व्हाया II १२ II
आमुचे घर सान आता ते कुठे गेले
बाल्याचे हे भुकेले मन पुसे II १३ II
कवी – माधव जूलियन
आभार आणि क्रेडीट
या ब्लॉगमध्ये पब्लिश केलेला अमुचे घर छान कवितेचा कंटेंट कवी माधव जुलिअन यांचा आहे. ए डिलाईट लाइफ.कॉम ब्लॉग त्यांचे अभिवादन करत आहे, तसेच त्यांना या कवितेसाठी क्रेडीट देत आहे.
The content of Amuche Ghar Chhan poem published in this blog is by Poet madhav Julian. A Delight Life.com blog expresses its thanks to him, as well as giving him credit for this poem